W wirtualnym świecie

31 października 2013 rok nasz świat wywrócił się do góry nogami. Dowiedzieliśmy się, że moja Cineczka ma raka. Wszystkie nasze dotychczasowe problemy, radości, wyzwania czy sprawy zeszły na drugi plan. To wszystko czym żyliśmy do tej pory praktycznie straciło swoje znaczenie.

Najpierw zaszyliśmy się w sobie i każde z nas na swój sposób analizowało wyniki badań. Później zacząłem dzwonić i pisać po znajomych w poszukiwaniu pomocy, wsparcia czy rozwiązania. W ciągu tygodnia grono osób z którymi korespondowałem urosło do kilkudziesięciu.

Wraz z rozejściem się informacji o chorobie Renaty uznałem, że dalsza komunikacja wyłącznie poprzez e-mail przestaje być efektywna i może szybko być nużąca dla większości z Was. E-mail jest zbyt „agresywny” a poprzez blog pozostawiam Wam wybór – czytać czy nie.

Stąd pomysł na utworzenie bloga i opisywanie w nim jak sobie radzimy z pokonaniem tej paskudnej choroby.

Jednocześnie zachęcam Was do aktywnego uczestniczenia w naszej drodze do zdrowia. Każda uwaga, dobre słowo, sugestia, kontakt czy porada jest przez nas przyjmowane z otwartym sercem. Połowa naszego sukcesu opiera się na wierze, że nie jesteśmy pozostawieni sami sobie i przekonaniu, że wspólna mądrość  i wsparcie bliskich pozwala przejście najcięższych prób.

Już teraz chciałbym Wam wszystkim podziękować za wszystkie ciepłe słowa i pomoc. Bez Waszego wsparcia nie dałbym rady tak szybko otrząsnąć się z szoku jakiego doznaliśmy po poznaniu wyników badań. Teraz przyszedł czas na działanie. Jesteśmy gotowi podjąć się tego wyzwania.