Nadchodzi zima

Chyba wrócę do ponownego czytania "Gry o Tron" … w końcu nadchodzi zima

Niedziela minęła dosyć leniwie. Brzuch ciągle doskwiera Renacie. Doskwiera jest chyba właściwym wyrażeniem. Środki przeciw bólowe działają ale jak to Renata określa „czuję niepokój” i nie może sobie na dłużej znaleźć miejsca.

Dzisiaj tata Renaty po raz pierwszy od momentu gdy dowiedział się o chorobie nabrał odwagi przyjść i spotkać się z Cinką – Renata chyba właśnie po nim ma ten zwyczaj przeżywania wszystkiego tak aby nie absorbować innych. Tata, stary partyzant, zachowywał cały czas twarz pokerzysty i starał się nie dramatyzować sytuacji – od mamy Wójcik wiemy jak bardzo się tata denerwuje i obawia o Renatę.

Wpadły tez obydwie nasze siostry i Roger, a po 14:00 pojawiła się z powrotem w domu nasza skacowana córeczka po oblewaniu dyplomu i urodzin swoich najbliższych przyjaciółek. Było trochę śmiechu i oderwania się od własnych myśli.

Aśka zrobiła pastę z serka białego, jogurtu, prażonego czarnego sezamu, soli i przede wszystkim oleju lnianego dr Budwig (wg przepisu Tomka) – efekt: mamy naoliwiony cały blat w kuchni po tym jak malakser chlupnął pierwszą partią tej melasy na całą kuchnię a Renata musiała łyknąć środki przeciw wymiotne po zjedzeniu polowy pierwszej porcji (ciekawe kto zje pozostałe – może Tomkowi zawiozę do pracy).

Odstawiliśmy B17 – po przeczytaniu kilku forów, portali medycznych itd. W sumie najpełniejsza informację znalazłem na Wikipedii - http://en.wikipedia.org/wiki/Amygdalin - z tym specyfikiem poczekamy jednak na onkologa. A wszystko po komentarzu do bloga’a i dyskusji z Marzenna na temat utleniaczy i antyutleniaczy.

W poniedziałek Renata jedzie na zdjęcie szwów po laparoskopii. Ja pewnie wybiorę się do szpitala na Szaserów poszukać wyników biopsji.

Pozdrawiam,

Rafał

To ciagle jeszcze jest 24 dzień świadomego życia z rakiem.